Dodaj do ulubionych

Siekierowy kult

Siekiera jest najstarszym narzędziem używanym do ścinania drzew i obróbki drewna, ale też motywem mocno obecnym w polskiej tradycji i kulturze

Siekiera towarzyszyła człowiekowi od kiedy przeprowadził ponadczasową innowację i połączył kawałek kamienia z kijem. Od tego pomysłu bierze również swój początek kilka podstawowych narzędzi jak: maczuga, młotek czy motyka. Przyrząd ten wyrąbał nam przestrzeń życiową i zdecydował, że wchodziliśmy na coraz wyższy poziom cywilizacyjnego rozwoju.

Od toporka do ciupagi
Samo słowo „siekiera” pochodzi od łacińskiego sêcő, sêc?i (ciąć, obcinać, zranić, skaleczyć) lub sêc?rius (siekiera, topór, ochrona, władza), co oznaczało raczej obronne przeznaczenie tego narzędzia. Najpierw były siekiery kamienne. W epoce brązu (ok. 3500 do 700 lat p.n.e.) wyrabiano siekiery, topory i piły właśnie z tego stopu. Około 750 lat p.n.e. zaczęto wytapiać żelazo, z którego wyrabiano broń i różne narzędzia użytkowe. Najstarsze odkryte piły i topory pochodzą z Mezopotamii. Tradycyjna siekiera jest do dzisiaj niezastąpionym i uniwersalnym narzędziem używanym w różnych dziedzinach gospodarki i domowym obejściu. Siekiera ma policzki, czoło, bródkę, a przy toporze brodę. Ludzie kiedyś traktowali ją jako przedmiot kultu. Do dnia dzisiejszego jest ona ulepszana, aby coraz lepiej wykonywała swoją funkcję. Dlatego mamy wiele typów siekier. Różnią się one kształtem, wagą, rozmiarem oraz materiałem, z którego zostały wykonane. Charakterystyczne typy siekier ukształtowały się również pod wpływem czynników kulturowo-środowiskowych przypisanych konkretnym obszarom świata.

(...)

To jedynie fragment tekstu. Chcesz czytać całe teksty?  Zamów prenumeratę "Nowej Gazety Leśnej"!

WIĘCEJ




Dodano 13:25 23-11-2017


  


  


  


  


  


Subskrypcja

Zostań naszym subkskrybentem a powiadomimy Cię o każdej nowości na naszej stronie.


Reklama