Samochodowy transport drewna

Transport samochodowy drewna uzależniony jest od sieci przejezdnych dróg zarówno leśnych, jak również odcinków komunikacyjnych łączących poszczególne miejscowości

W Polsce okresu międzywojennego transport leśny bazował na spedycji kolejowej, wodnym spławie i transporcie konnym. Większość punktów przerobu drewna zlokalizowana była w pobliżu dużych kompleksów lasu, co znacznie zmniejszało koszty transportowe. Początki organizowania się transportu leśnego po II wojnie światowej sięgają końca 1945 roku, kiedy to zaczęły powstawać pierwsze jednostki przy Państwowej Agencji Drzewnej „Paged” i Dyrekcjach Lasów Państwowych.

Był to początek pierwszych formy zorganizowanego transportu mechanicznego drewna w Polsce okresu powojennego, który zgodnie z założeniami socjalistycznej ekonomiki, zmonopolizował tę dziedzinę usług. W 1950 roku zaczęto łączyć jednostki podległe Dyrekcji Lasów Państwowych i Centrali Drzewnej tworząc Przedsiębiorstwa Transportu Leśnego, których nazwę ostatecznie zmieniono na Ośrodki Transportu Leśnego. W roku gospodarczym 1948/49 udział motorowego transportu drogowego w wywozie drewna sięgał zaledwie 13 proc., a w 1968/69 roku wzrósł do 79 proc. Tendencja wzrostowa utrzymuje się do dzisiaj i obecnie prawie całe pozyskane drewno wywozi się samochodami z lasu.

(...)

To jedynie fragment tekstu. Chcesz czytać całe teksty?  Zamów prenumeratę "Nowej Gazety Leśnej"!

WIĘCEJ