Ekspansywna czeremcha

Sprowadzona do Polski czeremcha amerykańska szybko rozprzestrzeniła się w lasach – jej ekspansywny rozwój wypiera inne gatunki drzew i utrudnia prace zulom.

Drzewo pochodzi ze wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej, gdzie jest ceniona ze względu na wartościowe drewno.

Do Europy została sprowadzona w 1629 roku. Do Polski introdukowano ją w 1813 roku, gdyż uważano że przyczyni się do użyźnienia ubogich siedlisk skuteczniej niż nasze rodzime gatunki. Obecnie można ją spotkać na terenie całego kraju, rzadziej spotykana jest jedynie w północno-wschodniej części oraz Karpatach.

Czeremcha jest umiarkowanie światłożądnym gatunkiem, w młodości może rosnąć w półcieniu, jednak najlepszymi warunkami jest pełne światło. W silnym ocienieniu jej wzrost zostaje zahamowany. Czeremcha amerykańska charakteryzuje się mniejszymi wymaganiami niż czeremcha zwyczajna, która rośnie na glebach żyznych i wilgotnych. Pierwszy gatunek ma mniejsze wymagania co do wilgotności i żyzności, może rosnąć na glebach suchych, o kwaśnym odczynie, jednak optimum swojego wzrostu uzyskuje na glebach wilgotnych, głębokich i żyznych. Na ubogich siedliskach nie osiąga dużych wymiarów, na suchych przyjmuje postać krzaczastą.

Gatunek odnawia się samosiewnie, rozsiewany jest przez ptaki. Obsiewa się dobrze na zrębach i uprawach oraz w lukach i miejscach przerzedzonych, utrudniając często odnowienie innym gatunkom. Drzewo osiąga do 20 m wysokości. W wieku 70 lat osiąga na siedlisku lasu świeżego 18 m wysokości i 20 cm (maksymalnie 40 cm) pierśnicy. Kora czeremchy charakteryzuje się intensywnym zapachem.

Nasiona są niezwykle trwałe, ponieważ zachowują zdolność kiełkowania przez długi czas, produkowane są w dużych ilościach oraz rozwijają się bardzo szybko po skiełkowaniu.

(...)

To jedynie fragment tekstu. Chcesz czytać całe teksty?  Zamów prenumeratę "Nowej Gazety Leśnej"!

WIĘCEJ