O leśnych ogrodach

Leśne ogrodnictwo to metoda produkowania żywności w systemie naśladującym las. 
 

Do tworzenia leśnych ogrodów przekonuje Mary Reynolds autorka książki „Ogrodowe przebudzenie. W trosce o ziemię i nas samych”.

Pozycja jest nagrodą za prawidłowe rozwiązanie krzyżówki w numerze kwietniowym GAZETY LEŚNEJ.

Książka ukazała się w lutym br. nakładem Wydawnictwa Literackiego.

„Naśladując naturalne obszary leśne, możemy wyhodować zróżnicowany zespół roślinny, obejmujący drzewa owocowe i orzechowe pomieszane z gatunkami niższymi, krzewami, owocami leśnymi, roślinami zielnymi, okrywowymi i pnączami.

Taka metoda przeplatania pozwala stworzyć zrównoważoną sieć wzajemnie korzystnych relacji.

Ekosystem leśnego ogrodu kładzie nacisk na rośliny wieloletnie, samowysiewające się jednoroczne i takie, które wiążą azot. Pozwala wyprodukować dość owoców, orzechów, nasion, liści, korzeni, warzyw, a czasami nawet opału, by można było przetrwać cały rok” – zapewnia Mary Reynolds.

Jak dodaje „ogród leśny można założyć niemal wszędzie, ale najłatwiej zrobić to na obszarach naturalnego występowania lasów liściastych. Gęsta roślinność uniemożliwia rozwój chwastów, regeneruje glebę i podtrzymuje bujne życie dzięki nieco wspomaganemu samomulczowaniu. Taki system nie wymaga uprawy ani nawadniania”.

Mary Reynolds – znana irlandzka projektantka ogrodów. Jako najmłodsza kobieta w historii zdobyła złoty medal w prestiżowym konkursie Chelsea Flower Show w 2002 r., podczas którego przedstawiła projekt ogrodu inspirowany poezją Yeatsa.

Projektowała królewskie ogrody botaniczne w Londynie, współpracowała z telewizją BBC, wygłosiła wykład TEDx onaszej odpowiedzialności za planetę. Jej życie stało się inspiracją dla Vivienne de Courcy do stworzenia pełnometrażowego filmu dokumentalnego Dare to Be Wild.

Tworzy samoodnawiające się i bliskie naturze przestrzenie zielone, które nie tylko cieszą oko właścicieli, ale także oddają ich rys psychologiczny oraz stanowią przestrzeń dla uzdrowienia i terapii.