Chcą zmian w ustawie o lasach

Posłowie Platformy Obywatelskiej złożyli projekt zmian w ustawie o lasach. Proponowane zapisy mają chronić lasy państwowe przed prywatyzacją oraz podkreślić, że powszechny dostęp do lasów jest uprawnieniem wszystkich jako dobro wspólne.

Dodatkowo planowana jest zmiana umożliwiająca zatrudnianie pracowników Służby Leśnej w PGL LP w niepełnym wymiarze czasu pracy.
 
Posłowie PO proponują następującą modyfikacje zapisów ustawy o lasach:

USTAWA z dnia ………………. o zmianie ustawy o lasach

Art. 1. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2014 r. poz. 1153 oraz z 2015 r. poz. 349 i 671) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu:
„Art. 3a. 1. Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa podlegają szczególnej ochronie i nie podlegają przekształceniom własnościowym.

2. Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa mogą być zbywane wyłącznie w przypadkach określonych w ustawie w celu zachowania trwale zrównoważonej gospodarki leśnej lub realizacji celu publicznego.”;

2) w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Każdy ma prawo dostępu do lasów stanowiących własność Skarbu Państwa na równych zasadach.”;

3) w art. 38 w ust. 1 pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) zmiany przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze, o ile zmiana ta dokonywana jest w związku z realizacją inwestycji celu publicznego w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami;

5) podyktowanych ważnymi względami gospodarczymi lub społecznymi, o ile nie narusza to interesu Skarbu Państwa i wynika z konieczności realizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami.”;

4) w art. 45 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) zatrudniona jest w pełnym wymiarze czasu pracy, za wyjątkiem osób korzystających z uprawnienia, o którym mowa w art. 1821 § 6 i art. 1867 Kodeksu pracy;”.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
 
W uzasadnieniu do projektu nowelizacji ustawy przeczytać można:
"Jedną z zasad konstytucyjnych jest wskazana w art. 74 ust. 1 i 2 Konstytucji zasada zapewnienia bezpieczeństwa ekologicznego współczesnemu i przyszłym pokoleniom oraz obowiązek ochrony środowiska. Jednocześnie art. 5 ustawy zasadniczej jako naczelną zasadę Rzeczypospolitej, jako demokratycznego państwa prawnego dbającego o dobro wspólne wszystkich obywateli, wskazuje konieczność zapewnienia ochrony środowiska z uwzględnieniem zasady zrównoważonego rozwoju.
Niezwykle istotnym elementem bezpieczeństwa ekologicznego oraz składnikiem środowiska naturalnego w Polsce są lasy. Ze względu na to, że w zdecydowanej większości są to lasy będące własnością Skarbu Państwa, stanowią one obecnie dobro wspólne wszystkich obywateli i wszyscy mają prawo do korzystania w sposób powszechny z tego dobrodziejstwa przyrody.
Celem ochrony istniejącego stanu, który znajduje powszechną akceptację społeczną, konieczne jest zachowanie dotychczasowej struktury własnościowej lasów jako dobra ogólnonarodowego, które nie będzie podlegało prywatyzacji. W przypadku bowiem prywatyzacji lasów interes indywidualny właściciela będzie nie do pogodzenia z interesem publicznym i społecznym, a co za tym idzie nastąpi ograniczenie powszechności korzystania z tego zasobu naturalnego.

Tymczasem, zgodnie z art. 2 Konstytucji, Rzeczpospolita jako demokratyczne państwo prawa powinna kierować się przede wszystkim zasadami sprawiedliwości społecznej. Sprawiedliwość społeczną należy przy tym rozumieć jako działanie na rzecz dobra wszystkich obywateli. Powszechny obecnie dostęp do cennego zasobu naturalnego jakim są lasy i możliwość korzystania na równych zasadach z tego zasobu jest właśnie dobrem wspólnym wszystkich obywateli. Oddanie tego zasobu w ręce prywatnych właścicieli może doprowadzić do wykluczenia ogółu z powszechnego i nieodpłatnego korzystania z tego dobra. Jednocześnie ewentualna prywatyzacja lasów mogłaby także doprowadzić do zanikania tego zasobu poprzez dążenie do odlesiania gruntów albo nadmierną eksploatację zasobów drewna, zagrażającą trwałości lasów.

Lasy wymagają zatem ochrony przez państwo także jako element zrównoważonego rozwoju i istotny czynnik zapobiegania degradacji środowiska naturalnego, w tym przede wszystkim jako czynnik ochrony powietrza, gleby i różnorodności biologicznej. Las jako dobro wspólne stanowi wartość nie tylko majątkową, ale przede wszystkim jest elementem dziedzictwa narodowego, dziedzictwa przyrodniczego. Las jest niewątpliwie zasobem, który obecne pokolenia są zobowiązane przekazać w stanie niepogorszonym przyszłym pokoleniom. Natomiast obowiązek dbania o bezpieczeństwo ekologiczne obecnego i przyszłych pokoleń spoczywa na władzach publicznych. Aby władze publiczne mogły obowiązki te wykonywać, lasy państwowe muszą pozostać własnością Skarbu Państwa, gdyż tylko taka struktura własnościowa gwarantuje sprawną i niezakłóconą realizację tego celu.

Z powyższych względów w projekcie przewidziano wprowadzenie ograniczeń w zakresie możliwości sprzedaży lasów poprzez powiązanie jej z możliwością realizacji celów publicznych lub celów zrównoważonej gospodarki leśnej. Są to ramy określone bardzo wąsko i uniemożliwiające, przykładowo, sprzedaż lasów państwowych wyłączne w celu pozyskania środków przez budżet państwa. Jednocześnie cele publiczne określa obecnie art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 poz. 782). Podkreślenia wymaga, że są to cele których realizacja służy dobru wspólnemu, ogólnospołecznemu.

Wprowadzenie w projektowanej ustawie dodatkowej regulacji art. 3a ma na celu ustanowienie ogólnej zasady odnoszącej się do każdego przypadku sprzedaży lasów, gruntów i innych nieruchomości pozostających w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PGL LP). Przepis ten wprowadza zasadę kierowania się przy każdym przypadku sprzedaży wyłącznie celami zrównoważonej gospodarki leśnej lub potrzebą realizacji inwestycji celu publicznego. Zatem przy podejmowaniu decyzji o sprzedaży, w przypadkach, o których mowa w art. 38 ustawy o lasach, każdorazowo trzeba będzie uwzględnić wspomniane powyżej cele jako cele nadrzędne.

Obowiązujący art. 38 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o lasach przewiduje możliwość sprzedaży lasów, gruntów i innych nieruchomości Skarbu Państwa w przypadkach zbywania udziałów lasów stanowiących własność Skarbu Państwa we współwłasnościach oraz regulacji granicy polno-leśnej. W praktyce przepis ten dotyczy rozdrobnionych gruntów leśnych o niewielkiej powierzchni. Oznacza to, że ich sprzedaż nie powoduje w rzeczywistości zmniejszenia się powierzchni lasów stanowiących własność Skarbu Państwa. Z kolei art. 38 ust. 1 pkt 3 dotyczy nie lasów w rozumieniu art. 3 pkt 1 zmienianej ustawy, to jest gruntów o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony, przeznaczonych do produkcji leśnej lub stanowiących rezerwat przyrody lub wchodzących w skład parku narodowego albo wpisanych do rejestru zabytków, lecz dotyczy on gruntów, budynków i budowli, których związek z gospodarką leśną pozwalał zakwalifikować je do lasów zgodnie z art. 3 pkt 2. Stwierdzenie nieprzydatności tych gruntów, budynków i budowli dla gospodarki leśnej oznacza, że odpada podstawa uznania ich za lasy, co z kolei przemawia za ich sprzedażą przez PGL LP.

Kolejne przesłanki sprzedaży lasów, gruntów i innych nieruchomości Skarbu Państwa znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych określa art. 38 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o lasach. Zgodnie z przywołanym przepisem sprzedaż ta możliwa jest w przypadkach zmiany przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze albo podyktowanych ważnymi względami gospodarczymi lub społecznymi, o ile nie narusza to interesu Skarbu Państwa. W przeciwieństwie do art. 38 ust. 1 pkt 1 i 2, przesłanki te mogą odnosić się do zdecydowanie większych powierzchni lasów. Z tego względu, zasadne jest wyraźne zawężenie przesłanek, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 4 i 5, wyłącznie do przypadków, w których sprzedaż lasu związana będzie z realizacją inwestycji celu publicznego w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Dodatkowo, aby podkreślić, że powszechny dostęp do lasów jest uprawnieniem wszystkich jako dobro wspólne, dokonano zmiany w art. 26 ust. 1 poprzez wyraźne wskazanie, że każdy ma dostęp do lasów stanowiących własność Skarbu Państwa na równych zasadach. Zasady te już obecnie określone są w art. 26 ust. 2 – 27 i art. 29-30 ustawy.

Planuje się zmianę polegającą na możliwości zatrudniania pracowników Służby Leśnej w PGL LP w niepełnym wymiarze czasu pracy. Proponowana zmiana art. 45 ust. 2 pkt 6 dotyczy umożliwienia stosowania rozwiązań wynikających z Kodeksu pracy i ma na celu ułatwienie powrotu do pracy osobom po urlopach macierzyńskich, dodatkowych urlopach macierzyńskich, urlopach rodzicielskich i wychowawczych w celu umożliwienia pogodzenia obowiązków służbowych z życiem prywatnym. Wejście w życie projektowanej ustawy nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa, ani jednostek samorządu terytorialnego. Przedmiot projektowanej ustawy w swoim zakresie nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.

Źródło: drewno.pl