Biojack

Biojack to nazwa handlowa fińskich głowic ścinkowych do biomasy. Są to głowice nożowe, które służą zarówno do ścinki drzew jak i załadunku drewna.

Głowice można montować na żurawiach osadzonych na różnych nośnikach: przyczepach zrywkowych, bezpośrednio na ciągnikach rolniczych, forwarderach. Są teżmodele przystosowane do montowania na koparkach. Jak zapewnia producent, montaż głowicy na rotatorze żurawia jest szybki i prosty.

Głowice służą do ścinki jednego lub kilku sąsiednich drzew na raz. Drzewa, nie wypuszczając ich z chwytaka, można załadować na przyczepę czy forwarder. Połączenie operacji ścinki i załadunku znacznie zwiększa wydajność pracy. Głowice można też wykorzystywać tylko do załadunku. Można też nimi dokonywać przerzynki leżącego już drewna. Jego zabrudzenie nie gra tu takiej roli, jak w przypadku głowic z łańcuchowymi układami tnącymi.

Pierwsza maszyna z tej serii, Biojack 150, powstała w 2008 r. Produkowane są w fabryce w fińskim Salo, która ma doświadczenie między innymi jako dostawca stalowych elementów do ciężarówek Mercedesa.

Głowice Biojack przeznaczone są do czyszczeń późnych i trzebieży. Poszczególne modele mogą ścinać drzewa o średnicy w miejscu cięcia od 14 do 30 cm. Najmniejsza z rodziny, Biojack 150, powstała z myślą o prywatnych właścicielach lasów w Skandynawii. Nie oznacza to jednak, że nie sprawdzi się też w polskim zulu.

Może ciąć drzewa o średnicy w miejscu cięcia od 14 do 19 cm, waży 190 kg. Szczególnie nadaje się do pracy w zestawie ciągnik plus przyczepa zrywkowa z żurawiem. Oczywiście przy założeniu, że w drzewostanie są gęsto wyznaczone szlaki technologiczne, pozwalające z nich sięgnąć żurawiem do każdego drzewa. W innym wypadku manewrowanie takim zestawem wśród drzew może być trudne.

Podczas obserwowania pracy głowicy (firmy są dostępne na stronie internetowej producenta) czujemy się dziwnie, zamiast dobrze znanego dźwięku piły łańcuchowej podczas cięcia słychać tylko chrzęst drewna.

Więcej w październikomym numerze "Nowej Gazety Leśnej"