Poradnik operatora forwardera

Podczas pracy maszyny żadna osoba poza operatorem nie powinna się znajdować w strefie niebezpiecznej.

Osoba za sterami maszyny ma w swojej pracy wielką odpowiedzialność – nie tylko za siebie, ale również za innych. Najważniejsze jest zachowanie strefy niebezpiecznej.

W przypadku urządzeń do zrywki drewna wyposażonych w żurawie (czyli forwarderów i przyczep leśnych) jest to przestrzeń będąca całym obrysem maszyny, układanego stosu oraz przestrzeni między maszyną i stosem, a także całym zakresem ruchu żurawia w maksymalnym wysięgu rozszerzonym o długość przenoszonego drewna.

Jak wizualnie oszacować zasięg strefy niebezpiecznej w terenie, podczas pracy? Cóż, przepisy przepisami, podczas gdy w praktyce sprowadza się to do zdrowego rozsądku i zachowania uwagi. Pracownicy piesi powinni wiedzieć, że mogą się znajdować w „polu rażenia” żurawia, a operator musi zawsze zwracać uwagę na otoczenie i w razie czego natychmiast reagować, kiedy ktoś podejdzie zbyt blisko.

Ważne zasady
Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 24 sierpnia 2006 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu niektórych prac z zakresu gospodarki leśnej uwzględnia też możliwość wejścia osób w strefę niebezpieczną (zgodnie z §30, w rozdziale 4), ale musi się to odbywać za wyraźną zgodą operatora.

Wspomniany wyżej zbiór zasad obejmuje też takie niedopuszczalne sytuacje jak dotykanie drewna będącego w ruchu, przebywanie osób na przenoszonym lub przewożonym drewnie, przechodzenie przez drewno podczas załadunku, czy przecinanie drewna znajdującego się w przestrzeni ładunkowej maszyny.

Dla zachowania bezpieczeństwa widoczność to podstawa. Dotyczy to w zasadzie nie tylko ludzi dookoła – z perspektywy operatora doskonale widoczne powinny być także drzewa czy inne elementy otoczenia, bo niespodziewane uderzenie żurawiem czy chwytakiem w pień może być bardzo niebezpieczne. Pamiętamy więc o oświetleniu roboczym, oczyszczeniu szyb, odladzaniu, a nawet odpowiedniej pozycji w pracy – takiej, w której bez przeszkód można obserwować całe otoczenie maszyny.

Ładując drewno należy starać się układać je jak najbliżej kraty oporowej, by zmniejszyć szansę na wysypanie go, w szczególności podczas jazdy pod górkę. Wysuwające się niespodziewanie wałki mogą stanowić spore zagrożenie. A skoro mowa o jeździe, żuraw forwardera powinien być zawsze złożony na wózku lub ładunku, kiedy maszyna rusza z miejsca.

Kolejną ważną zasadą w pracy jest dostosowanie obrotów silnika do aktualnych potrzeb. Zbyt niskie obroty mogą spowodować zatrzymanie silnika i utratę kontroli nad maszyną. Zbyt wysokie z kolei mogą się okazać niebezpieczne, kiedy ruchy żurawia staną się zbyt gwałtowne. Taki „niespokojny” żuraw może być zagrożeniem dla otoczenia, a nawet dla samego operatora w razie uderzenia w maszynę.

(...)

To jedynie fragment tekstu. Chcesz czytać całe teksty?  Zamów prenumeratę "Nowej Gazety Leśnej"!

WIĘCEJ