Świerk - drzewo miesiąca - nowy cykl GAZETY LEŚNEJ

Świerk, ciemnozielone drzewo, przy okrzesywaniu którego niejeden drwal mruczy ze złości pod nosem.

Cykl tekstów „drzewo miesiąca” rozpocznie świerk pospolity (Picea Abies), występujący niemalże na terenie całego kraju. Zarówno w górach, jak i na nizinach tworzy lite drzewostany świerczyn, a także wchodzi w skład wielu innych zbiorowisk leśnych.

Formy świerka
Świerk rośnie w całej Europie Środkowej. Swoje optimum w Polsce znajduje w górach (maksymalnie do 1650 m n.p.m., gdzie wysokogórskie bory świerkowe osiągają tzw. górną granicę lasu) oraz w północno-wschodniej części kraju. Obszar bezświerkowy obejmuje Pomorze Zachodnie i niemal całą Wielkopolskę.
Prosta, gęsto ugałęziona strzała z dużą ilością zwisających szyszek to z pewnością cechy charakterystyczne świerka. To właśnie przez gęste gałęzie, drwale nie mają łatwego zadania podczas okrzesywania. Wbrew pozorom jest to gatunek bardzo zmienny (istnieje ponad 140 odmian uprawnych). Świerk w zależności od warunków w jakich wzrasta może przybierać różne formy.
Forma chorągiewkowata świerka powstaje w wyniku silnych, jednostronnych wiatrów przez co korona drzewa wykształcona jest głównie po stronie odwietrznej. Słoje zaś usytuowane są wtedy gęściej od strony wiejącego wiatru. Modyfikacja ta zabezpiecza drzewo przed złamaniem, a ciemniejsze słoje po przeciwnej stronie, od kierunku wiejącego wiatru, to naturalnie wykształcona odporność drzewa na zgniatanie.

(...)

To jedynie fragment tekstu. Chcesz czytać całe teksty?  Zamów prenumeratę "Nowej Gazety Leśnej"!

WIĘCEJ